23 November 2013. De thuiswedstrijd tegen GGK stond op het programma. Een lastige tegenstander voor ons zo is de laatste jaren wel gebleken. Maar we kunnen er meestal goed tegen voetballen.
Deze zaterdag waren de volgende spelers aanwezig: Dick, Ton, Martin, Jan, Arno, Leon, Martien, Arjan, Wim, Ruud, Greg, Frank, Jaap, en Bert. Scheidsrechter Sjaak Olierook.
Ruim op tijd zaten 12 spelers in de kleedkamer te wachten op Arno die de kledingtas onder zijn hoede heeft. Arno was laat, niets voor hem en we begonnen ons al wat zorgen te maken. Een belletje leerde dat hij er echt aan kwam en inderdaad ruim kwart over 2 kwam hij binnen lopen. Ja was was wat laat maar meer liet Arno niet los ook al werden er door Martin diverse aannemelijke redenen aangevoerd, die wij maar liever binnen(kleed)kamers houden.
GGK begon voortvarend aan de wedstrijd. Ze combineerden goed en snel en onze verdediging had er knap lastig mee. Bij ons moesten de spieren nog wat opwarmen blijkbaar. We waren slordig met balbezit en speelden GGK aardig in de kaart. Een paar kansen werden gelukkig niet benut door GGk totdat een hoge, op het oog ongevaarlijke bal richting doel boven Dick van de lat het veld weer in stoot en een vrijstaande GGK’er, de bal moeiteloos kon afronden. Niemand van ons verder ter plekke, want het leek, leek inderdaad, niet gevaarlijk en wij kijken dan liever toe hoe het allemaal afloopt.
Tegenwoordig krijgen we stukje bij beetje door dat het doorlopend mogen wisselen zo z’n voordelen kan hebben. GGK deed dit voortdurend wat voor ons knap verwarrend was. Bij ons kwam Frank er na ruim een kwartier in voor Leon. Achterin was GGK niet onkwetsbaar was wel gebleken en als elftal kwamen we er al beter in maar met Frank werd het nog gevaarlijker. Met zijn snelheid kon hij regelmatig de vrije ruimte induiken. Uit een van die aanvallen gaf Frank een mooie voorzet die scherp bij de tweede paal neerplofte. Arjan was daar heen gesprint en met een schitterende snoekduik kopte hij de bal binnen. Als Arjan scoort is het meestal mooi ook!
De wedstrijd ging nu gelijk op. Dick moest een corner weggeven bij een voorzet van GGK. Nou, moest, van ons had het niet gehoeven, maar Dick was scherp vandaag en ging voor elke bal. De corner leek weggewerkt te kunnen worden door Wim die bal bij de tweede paal wegkopte. Een inlopende tegenstaander schoot de bal weer in, niet hard maar via een been van Wim dwarrelde de bal langs de verraste Dick. In dat soort situaties kan die dan zo beschuldigend naar de “dader” kijken dat die zowat het gevoel krijgt ervan verdacht te worden het expres te doen, tja 1-2 dus.
Geen nood, kansloos waren we niet maar we moesten niet teveel van die rare goals tegen krijgen natuurlijk.
Wat later werd Ruud vrijgespeeld op de rand van het strafschopgebied en hij leek vrij op de keeper af te kunnen gaan. Net op het moment dat hij wilde schieten kwam een verdediger met een forse tackle waarop Ruud viel en de bal bij de keeper belandde. Vanuit de middencirkel klonk een voor ons vrolijk fluitsignaal. Onze scheids had met zijn alom geprezen arendsoog, voorzien van zonnebril vandaag, dat wel, een overtreding geconstateerd. Penalty. De klassieke wandelgang naar het strafschopgebied duurt altijd even en in die tijd kreeg de tegenstander ook door dat er echt voor een penalty gefloten was. Verontwaardiging alom. Bij hoog en laag werd er beweerd dat de verdediger de bal had geraakt en niet Ruud. Toen de scheids onverbiddelijk bleek zochten de wanhopige GGK spelers bij ons hulp met een dringend beroep op fairplay omdat wij wel wisten dat het geen penalty was. Wij vermoedden dat wellicht wel maar wisten ook dat Sjaak ten alle tijde onverbiddelijk is en wisten ook dat tegen de scheidsrechter in gaan ook niet getuigt van fairplay, dus dat we dat beter niet konden doen. Om kort te gaan. Ruud benutte de penalty hoogst persoonlijk zelf, 2-2.
GGk was kort daarop deze tegenslag nog aan het verwerken toen Frank tussen 3 verdedigers door snelde en vanaf rechts met een originele punter de bal laag en hard inschoot. De keeper blunderde een beetje en liet de bal glippen. 3-2 voor ons. Het zat niet tegen en met nog wat aardige momenten voor ons konden we wat later met deze stand gaan rusten.
Greg, die wat pech had met een paar aardige schoten vandaag, ging eruit en Jaap, die altijd zeer tevreden is met een wisselbeurt om te beginnen en dat een beetje afdwingt door altijd als laatste de kleedkamer in te komen, kwam er in. Cor bleek inmiddels ook aangekomen te zijn. Een paar daagjes Duitsland had hij afgesloten met een beheerst strakke rit richting Pernis om, mocht het nodig zijn, nog mee te kunnen ballen.
Het was ook nodig want Arno was nog niet helemaal hersteld van een blessure en gaf aan na een kwartiertje wel te willen wisselen. Dan zou ook Martien er weer in komen voor Wim.
De tweede begon zoals verwacht . GGK op zoek naar de gelijkmaker en wij in de counter er uit op zoek naar kansen. Al gauw kwam er weer een fairplay moment bij GGK. Leon dreigde op rechts door te breken maar viel sierlijk over een wel of niet uitgestoken been van de tegenstander. De scheids floot voor overtreding tegen GGK die zicht weer zeer benadeeld voelden en Leon probeerden aan te spreken op zijn schwalbe. In dat soort situaties loopt Leon zwijgend weg. De scheids beslist immers.
Na een minuut of tien werd de volledig vrijstaande Jaap op links aangespeeld ter hoogte van de punt zestienmetergebied. Met een fraaie boog lobde Jaap de bal over de iets te ver voor zijn doel staande keeper. Schitterend doelpunt, 4-2 voor ons.
Wat later kwamen de geplande wissels. Schrijvers dezes moest zich snel omkleden vanwege verplichtingen elders. Dit hield ook in dat van het volgende gedeelte van de tweede helft alleen vermeld kan worden dat kort na de wissels het 4-3 werd. Er is geen betrouwbaar verslag van deze tegengoal al ging het gerucht dat Cor nog niet helemaal warm was gedraaid.
Daarna waren er nog meer aanvallen door GGK wat ons ook meer ruimte gaf om te counteren. Dick hield z’n doel schoon en na een counter van Frank over rechts kon hij de meegelopen Jaap aanspelen die nu simpel kon scoren, 5-3. Het hoeft niet altijd mooi te zijn.
De strijd was nu wel beslist hoewel Dick nog 2 keer gestrekt moest om de 3 te houden. Dick was en bleef scherp.
Een mooie zege waardoor we weer wat verder stijgen op de ranglijst.
Wim
.
