De slingers hangen nog voor de ramen, de praalwagen is versleten na het feestgedruis, de confetti ligt her en der nog verspreidt door het dorp, ik struikel nog iedere morgen over de diverse champagnekurken en mijn vrouw rijdt af en aan om de lege flessen in de glasbak te deponeren.
Mocht u af en toe last hebben gehad van geluidsoverlast…bij deze een gepast excuus, want de loftrompet schalde door de straten. De eclatante zeg op mede middenmoter Heinenoord zorgde voor een uitgelaten jubelstemming binnen de selectie en voor even verdwenen alle zorgen als sneeuw voor de zon.
De 5-0 overwinning deed de bookmakers gissen naar de oorzaak van zoveel fortuin en probeerden achter de ware toedracht te komen. Aan de trainingsarbeid zal het zeker niet liggen, dus de staf werd platgebeld om dit schimmige mysterie te ontrafelen. Voor onze trouwe helden is er echter niks geheimzinnigs aan, want zoals u zelf ook ongetwijfeld weet is er maar 1 manier om jaren aan de top te presteren...dat heeft te maken met een uitgebalanceerd leef-, eet- en slaappatroon. VVP4 weet op dat gebied alle barrières te doorbreken en de staf heeft een ultieme verrassing in petto om dit proces te begeleiden. Het was Usain Bolt zelf die de grondlegger was van dit fraaie staaltje van voorbereiding. Deze snelheidsduivel en winnaar van vele Olympische titels, wist de staf te vertellen dat hij dit puur en alleen wist te bereiken op het consumeren van tientallen kipnuggets per dag. Sindsdien staat bij mij thuis de frituurpan non stop aan en zijn de nuggets niet aan te slepen. Verder heeft de VVP4 diëtist het dagelijkse portie moedermelk aan het menu toegevoegd. Uit onderzoek blijkt dat deze substantie een betere versie van melk de witte motor is en eigenlijk overal goed voor.
Sindsdien is het de selectie die een niet te stillen drang naar dit goedje heeft. Overal waar het komt ziet u de selectie opzoek gaan naar een vacante borst om de dorst te lessen. Neemt u het de strijders niet kwalijk wanneer men een lokale bar bezoekt en u treft een VVP4 speler aan met een tepel in de mond…alles is geoorloofd in de strijd om het kampioenschap. Dat beide zaken aardig prestatie bevorderend werken blijkt wel uit de resultaten. Dus mocht u binnenkort een VVP4 strijder als een bliksemschicht over de Butaanweg zien knallen, dan weet u waar het aan ligt.
Ook voor de editie tegen Strijen 5, was het VVP4 wat weer uitgeslapen het toneel op het sportpark wist te betreden. De warming up verliep als vanouds en eigenlijk was het business as usual. Het publiek stond reeds op de banken, de staf glom als nooit te voren, de opstelling was even verrassend als altijd…enfin we waren er weer klaar voor. Na het modderbad van vorige week was het aangenaam verpozen op het hoofdveld.
Dit voor grasveld lag er voor Pernisser begrippen bij als een biljartlaken, al moet ik bekennen dat ik enkele tegenstander daar andere krachttermen over hoorde roepen. Verder snorde het machientje ouderwets en de staf zag het met een gelukzalige glimlach aan. Niet dat u moet denken aan het niveau van de champignons league finale, maar het kwam toch zeker in de buurt wat de manschappen lieten zien. Gast Jan verving Ouwe weer met verve en voor captain O gaat het nog een zware dobber worden om zich weer in de basis terug te vechten. Visser en Beuker vormen een goede tandem en op de flanken staat het moment ook als een huis met de afwisselende driehoek Pritt, Ketje en Salvador. Tel daarbij op dat het op het middenveld ook alleen maar rozengeur en maneschijn is met Sjaak, B, Rocky, Barend en dan weet hoe laat het is. In de voorste linie is gaat het eveneens crescendo en u leest het…de Bolt tactiek werkt als een dolle. Op het groene laken verscheen de ene na de andere fijne aanval en puike combinatie. Daar ik zelf vanaf het begin signaal door de staf vol de frontlinie in werd gestuurd, moet ik bekennen dat het lastig is om de benodigde verfijnde details op te slaan. Daarom waag ik me enkel en alleen aan een ruwe schets over het verloop van de strijd. Het geheugen verteld me in ieder geval dat Strijen een ploeg van soort gelijke omvang en postuur was. Geen snelle exotische types, geen balkunstenaars, geen loopwonders…nee gewoon goedwillende Hollandse amateurs met een dito karakter. En dan is het prettig voetballen voor VVP4. Na 45 minuten was het de staf die de loftrompet al weer had opgepoetst. Door toedoen van B en Snorremans liepen de troepen reeds met een voorzichtige polonaise van het veld richting de thee.
En ja…u weet als geen ander hoe het beruchte tweede helft syndroom van VVP4 toch altijd weer naar uit de hoek kan komen. Ook deze editie deed het syndroom een laffe poging om te voorschijn te komen, echter met kunst en vliegwerk werd een en ander afgeweerd. De staf zag het gebeuren en kon niet anders dan plan B in werking stellen. Met een noodvaart werd er een frituurpan uit een naburig schuurtje gegrist en werden de kipnuggets te voorschijn getoverd. De smeekbede van de selectie om nog enkele rondborstige types naast het veld te posteren werd jammerlijk door de staf niet gehonoreerd. Het moet gezegd worden, maar volgens mij had Strijen een soortgelijke doping in de kleedkamer op. De vijand bleef maar komen en bij vlagen was er geen houden aan. Maar gelukkig was er Visser en gast Jan, die beiden de juiste personen op de juiste plaats waren. Iedere bal die het doel al bereikte kwam als een magneet bij gast Jan in de handen. Wanneer Jan niet meer ter plaatse was, hadden we altijd nog het geluk dat Visser op het laatste nippertje het tij kon keren.
Dat in de slotfase B nog wat extra zout in de Strijense wonden strooide, maakte de Pernisser feestvreugde nog intenser. De fanfare kwam net het terrein op lopen, toen een lange bal over de vijandelijke defensie werd gespeeld. B had nog net een kipnugget achterover gedrukt en perste er nog een versnelling uit. Het fraaie lobje waarmee hij de keeper verschalkte liet de tribunes sidderen en de manschappen konden hun ogen niet geloven.
Twee winstpartijen waarbij het eveneens de nul wist te behouden. Ik zou er een leuke quizvraag van kunnen maken, wanneer dit voor het laatst is gebeurt…maar ik kan het me niet heugen.
VVP4…met volle borst vooruit.
Uw razende reporter terplekke,
El Salvador.
