De verslagen van de veteranen zijn weer helemaal bij. Hier volgen er nog 2
Hermandad Ve1 – vv Pernis Ve1, 6 oktober 2012.
Hermandad uit. Daar bewaren we van vorig seizoen geen goede herinneringen aan, Iets van 7-2 verloren of zo. Het had flink geregend de laatste dagen, zoveel blijkbaar, dat zelfs het veld van Hermandad herkeurd zou worden, zo was het bericht op zaterdagochtend zo rond half elf. Terzijde nog even de vermelding dat het een kunstgrasveld is.Inmiddels was de regen al was opgehouden en volgens buienradar kwam het allemaal goed. Dat bleek, de wedstijd ging door. Wij toch wel blij, want we hadden vandaag met Coen en Fabian erbij 15 man. Alleen Xander, Jan, Arno en Ruud konden niet meespelen. De rest wel: Peter, Jaap, Cor, Kees, Arjan, Adrie, Andre, Greg, Casper, Leon, Dick, Bert en Wim.
Vier wissels dus, te beginnen met Bert als vlagger, Dick, Greg en Wim. Heerlijk in het zonnetje naast Arno en Ruud in de dug-out, zo heerlijk dat het al gauw wat te warm werd. Wat een verschil met de laatste dagen. Het spel zag er ook nog niet al te verontrustend uit, Hermandad was sterker, zoals verwacht maar kreeg nog geen hele grote kansen. Wij ook niet, sterker nog we kwamen nauwelijk in de buurt van hun doel, maar het zonnetje gaf een positieve kijk op de gang van zaken. Onze verdediging moest wel aan de bak en ook Coen en Fabian hadden het erg lastig met hun tegenstanders, zelfs op snelheid. De 1-0 viel eigenlijk onverwachts door een afstandsschot met een stuit erin waar Peter zich flink op verkeek. Daar liepen de feiten weer voor ons uit. De 2-0 kwam door matig verdedigen van Fabian die het de hele middag moeilijk zou hebben met z’n geroutineerde tegenstander. We hadden het eigenlijk allemaal moeilijk, behalve diegenen die lekker in de dugout zaten dan.
De 3-0 zag er knullig uit. De voorzet viel vlak voor ons doel, niemand van ons die ingreep en het was Coen, die bij de 2e paal de de bal via z’n scheenbeschermer, zei hij later, het doel in zag huppelen. Onze kansen bestonden uit een strak schot van 25 meter van Coen, een boogbal van Casper, een schotje van Casper na goed doorzetten van Leon en een afketsend schot van Adrie wat door de keeper onder de lat vandaan getikt werd.
Met 3-0 werd de rust bereikt. Greg was al voor Andre ingevallen en na de thee kwamen Wim en Dick voor Leon en Cor er in. Twee extra toeschouwers waren inmiddels gearriveerd om ons steunen, Jolanda en Carla. Wie weet zou het beter gaan nu.
In de tweede helft bleef Hermandad echter de (veel) betere ploeg die lekker kon tikken en wij probeerden ze op afstand te houden. Dat lukte redelijk en bij de schoten was Peter weer als vanouds. Soms kwamen we er aardig voetballend uit maar het strandde meestal nog ver van het doel. Coen kreeg een kansje, maar via een voet van de tegenstander werd het een corner.
Jaap besloot opeens te gaan wisselen voor Bert. Nog geen 2 seconden nadat Jaap het veld uit liep lag de 4-0 bij ons in het net. Een lange bal vanachter uit en de linkerpsits kwam zomaar vrij voor ons doel.
Er ontstond intussen een beetje irritatie bij ons omdat de scheids van stevig spel hield wat voor ons iets teveel nadelig uitpakte. Op zeker moment hield Adrie zijn tegenstander vast, wat buiten de zestien begon, maar de scheids wachtte met fluiten totdat ze in de 16 liepen. Penalty. Tja, dan kan je nog proberen het spelregelboek te citeren maar de scheids z’n redenering was dat hij eerst het voordeel wilde afwachten en toen dat weg was, in de 16 bleek dat pas, moest hij wel een strafschop geven...........
Nadat de strafschop benut was mopperde Dick nog even door tegen de scheids. Moet je niet doen tegen een ambtenaar in functie. Even later hield Dick de bal net niet binnen, tikte de bal nog even treiterend weg en de diender zag z’n kans schoon. Geel. Gejuich uit de vv Pernis dug-out, want voor het eerst dit seizoen zou er weer een bijdrage voor de pot zijn.
Elk nadeel heb z’n voordeel.
De 6-0 was een strakke knal exact in de kruising. Onze wapenfeiten in de 2e helft waren verder nauwelijk het vermelden waard. Een verre ingooi van Arjan werd doorgekopt door Leon maar Dick kon er net niet goed bij.....veel meer viel er niet te noteren.
Een wedstrijd die we maar gauw moeten vergeten. En voor de zoveelste keer de constatering dat we nauwelijks kansen kunnen creëren en iets teveel moeten doorlaten.
Kunnen we dit tij nog keren? Het zal niet meevallen, bij de tegenpartijen lijken de veteranen gemiddeld toch een stuk jonger te worden. Inmiddels staan we in de onderste regionen en hebben nog een lang seizoen te gaan met 13 ploegen in de poule.
De volgende 2 weken hebben we rust.
Wiim
VV Pernis Ve – Neptunus Schiebroek Ve. 29 september 2012.
12 Spelers over voor deze thuiswedstrijd; Peter, Cor, Jaap.....jazeker, eindelijk weer paraat voor het eerst dit seizoen, nadat hij overwogen had evt te stoppen toch besloten de schoenen weer aan te trekken, Dick, Leon, Andre, Wim, Bert, Greg, Ruud, Coen, nog steeds interimveteraan en Roy, de zoon van Leon. Neptunus-Schiebroek had eerder gelijk gespeeld tegen PKC ’85 dus dit zou een pittige wedstrijd kunnen worden. Scheids Sjaak, tenminste dat dachten we, Sjaak was gevraagd, dat wel, maar had niet gereageerd dat ie zou fluiten, dus op de valreep Leo Meijboom gecharterd. Ook goed.
De tegenstander had ook maar 12 man dus dat zou het probleem niet kunnen zijn.
Kunstgras, lekker weer en op tijd begonnen. Wij stonden gelijk onder druk en binnen een paar minuten dook een tegenstander vlak voor Peter op die het schot wonderbaarlijk keerde. Daar kwamen we goed weg. Eerste tegenslag: Ruud liep een beetje te trekkebenen. “Wim, wil jij in het midden dan ga ik op jouw plek staan”. Alsof je als linkshalf niet hoeft te lopen... Een wijdverbreid misverstand. Het mag een makkelijk plekkie lijken maar dat is schijn. Het is de kwaliteit van de voetballer op zijn eigen plek die het makkelijk doet lijken....... Afijn, Ruud probeerde toch op die manier waarde voor het team te hebben want veel wissels hadden we al niet. We waren minder, vooral op het middenveld was de tegenstander sneller en beweeglijker en we stonden af en toe aardig onder druk. We kwamen er ook wel af en toe uit meestal via Roy, maar de beslissende pass of voorzet ontbrak. Eén keer klutste de bal voorbij de verdediging van Neptunus-Schiebroek en kreeg Roy schuin links voor de goal een schietkans, maar de keeper was op tijd terug. Zoals gezegd, op het middenveld werden we aardig onder druk gezet. Zo ondervond ook Greg die de bal verloor, er alles aan deed om de bal weer te veroveren maar uiteindelijk ietwat ongelukkig de bal bij een tegenstander terecht zag komen en de 1-0 werd gescoord. Zo bleef het tot de rust.
Theetijd! Nou, daar moesten wat geduld voor opbrengen want het overbezette barpersoneel was totaal vergeten de thee klaar te zetten voor zowel onze wedstrijd als die van de wedstrijd op het 1e veld. Na minuten wachten kwamen 2 man van onze tegenstander even kijken of er nog wat te drinken viel en nadat het water was gekookt en de theezakjes heen en weer waren gehaald in het hete water kon de thee meegenomen worden. Wel mooi ouderwets die theekannen vonden de tegenstanders. Kijk, dat was nou leuk om te horen. Wat er ook gebeurt in onze club, fusie, andere shirts, andere naam, kantine anders ingericht en nog veel meer, die theekannen blijven hetzelfde. Het goede moet je blijven koesteren.
In de kleedkamer wachtte de rest van elftal geduldig op de thee. Geen wissel nog, Bert wilde nog even wachten en dus moest ook Jaap, die al had gezegd bij voorkeur te willen wisselen, blijven staan. Tegenvallertje voor Jaap die zijn debuut graag had opgeluisterd met een vroegtijdige wisselbeurt.
Tweede helft met niet veel veranderend speelbeeld. Peter mocht weer wat fraaie reddingen verrichten en heel af en toe kwamen we richting doel tegenstander. Wel in balbezit redelijk spelend maar zodra we de middenlijn overstaken werd er te vaak een slechte bal gespeeld en kon de tegenstander weer aanvallen. De 2-0 was dan ook verdiend en fraai ingekopt, Peter was kansloos. Wat later trok Bert z’n jack uit om in te vallen. Jaap blij, liep al richting zijlijn maar zag zich gepasseerd door de trekkebenende Ruud, die nu toch echt er uit wilde. Dat was balen voor Japio die niet blij was met deze actie van Ruud. Zo gaat dat dus bij ons veteranen. Het is soms vechten om gewisseld te mogen worden.........
Het enige opwindende waren nog de momentjes dat een enthousiast inkomende tegenstander 2 keer door Jaap en Greg op sportieve manier met de schouder werd gelanceerd en een discussie tussen o.g. en de scheids die weigerde voor een lompe tackle van de spits op Coen te fluiten. Leo reageerde op de aantijging van o.g. middels een heftig betoog en had daar wat later spijt van toen hij zei dat het toch een rare gewaarwording is dat je zaterdags om een uur of vier nog met een veteraan in discussie gaat. Er zijn wel leukere dingen om te doen op zaterdag en hoewel de scheids altijd gelijk heeft moet o.g. toch bekennen dat een potje voetbal op zaterdag ten alle tijden leuk is. Nou vooruit, niet altijd maar toch nog vaak genoeg.
Eindstand 0-2. Niet veel op af te dingen.
Wim
