Afwezig: Xander, Bas, op stap met de dominee naar Roemenië om daar goed werk te verrichten, Jaap, nu geblesseerd, en zaterdagochtend moest Arno zich afmelden met een gebroken duim veroorzaakt door hun hond.......
En dat met het skiweekend voor de boeg in Duitsland..... Hoe moet dat nu op de lange latten? Waarschijnlijk kan hij de eerste 5 weken niet meer meedoen.
Aanwezig: Peter, Rob, Cor, Jan, Kees, Martin, A3, Ruud, Wim, Greg, Leon, Bert, Sander Dick en André...... Tenminste, daar kwamen onderweg pas achter, wie had André gezien? Hij zou er wel zijn. Nu gingen we wel 3 minuten voor half 2 al weg, 3 minuten voor de officiële vertrektijd en dat is voor André wel wat vroeg. Vaak later aanwezig dan alle anderen, meestal zelfs als de opstelling is gemaakt, dus vaak wissel. Heel erg lijkt hij dat niet te vinden.
En ja hoor, ook nu weer, 15 minuten voor aanvang stapte André alsnog de kleedkamer in IJsselmonde binnen. Wissel natuurlijk want de helft was al naar buiten.
De Zwervers is voor ons al jaren een oude bekende tegenstander. Aardig aan elkaar gewaagd de laatste tijd zo ook in de eerste wedstrijd van het seizoen, toen werd het 4-4.
Ook een ouder team met wel een jonge snelle spits. De wedstrijd begon zoals wij inmiddels wel kennen. Binnen 2 minuten stonden we met 1-0 achter door een fraaie halve omhaalgoal waar Peter kansloos op was. Dat hadden we alvast gehad. Door een mooie vrije trap van A3 kwam Ruud vrij voor de keeper die echter heel snel zijn doel uitkwam en de bal kon stoppen. De Zwervers was wat beter en kwam regelmatig in ons strafschopgebied. Peter Wander bleek gelukkig goed in te vorm te zijn en stopte fraai een paar gevaarlijke ballen. Een hoge bal in ons strafschopgebied viel neer ter hoogte van Kees en zijn tegenstander. Een klein duwtje met de schouder van Kees, een neerstortende spits en een snerpend fluitje van de man in het geel. Ja hoor, penalty. Licht gegeven, makkelijk gefloten daar waar hooguit een indirecte vrije trap gegeven had kunnen worden. Dat werd de beste man natuurlijk door ons ook duidelijk gemaakt maar hij gaf geen krimp. Het was al gauw duidelijk dat hij zijn eigen regels hanteerde. Maar het werd wel 2-0. De wedstrijd dreigde snel uit onze handen te glippen. Wij kwamen niet meer aan een fatsoenlijke aanval toe en hadden duidelijk moeite met de tegenstander, sneller en wat feller, en ook de scheids. Achterbal voor ons, maar de scheids floot op dat moment voor een vrije trap tegen op het middenveld wegens praten van A3. Een beslissing die niet kan maar wel volgens de regels van onze gele vriend. Dom, want hij had A3 ook gewoon geel kunnen geven. Goed voor de pot......en wij hadden de achterbal gewoon kunnen nemen.
Wat later een cornerbal voor ons. Ruud bracht de bal fraai voor de goal en daar was Jan die hoog boven iedereen uit torende , hoeft daar ook niet echt voor te springen, en de bal even fraai inkopte. 1-2, we deden weer mee. Met nog een paar knappe saves van Peter, bleef het zo tot aan de rust.
Vier wissels dus veel wijzigingen door Martin aangebracht. Bert, André en Dick er in, Sander nog even langs de kant, en Jan, Rob en Greg er uit.
In de tweede helft hadden we het toch wat meer onder controle over het geheel genomen. De Zwervers bleef wat sterker maar verdedigend stond het goed. Cor als laatste man moest veel werk opknappen maar greep resoluut en balvast in. Op rechts stond Bert op zijn eigen wijze te backen en dat betekende op inzicht en goed uitverdedigend. Leon had het als rechterspits moeilijk. Zijn tegenstander stond er zeer kort op en eigenlijk kwam Leon er nauwelijks langs.
Totdat A3 op de helft van de tegenstander met een mooi dieptepassje Leon diepstuurde die alleen op de keeper afstormde en de bal met zijn rechterbeen, want dat hij heeft hij wel (zie verslag van vorige week) de bal langs de keeper schoot: 2-2. Alles lag weer open.
Het bleef moeilijk daar wij aanvallend geen vuist konden maken, waardoor de Zwervers ons wat meer onder druk kon houden. Bij een onoverzichtelijke situatie bij ons in de zestien kwam de spits aan de bal, leek zich vrij te kunnen spelen maar Kees blokte hem van achter. Een snerpend fluitje en ja hoor, weer een penalty. Een domper want zou zouden we weer achter de feiten aan moeten lopen. Of zou Peter ook deze bal stoppen? Aanloop, schot en.....via bovenkant lat keek Peter de bal over het doel. Geweldig gedaan. Hij had nog een paar fantastische reflexen in petto om ook de rest van de tweede helft zijn doel schoon te houden.
De scheids liet nog een keer zien zijn eigen regels te hebben door, bij een vrije trap tegen. onze muur op zo’n 15 meter neer te zetten uiteraard onder luid protest van ons. Hij dreigde nog met een gele kaart voor de buitenste man in de muur, hierbij Dick bedoelend al moet hij de keus uit 2 gehad hebben, maar het bleef bij dreigen. Slecht voor de pot wederom. Martin, voorop in de strijd, haalde alles uit de kast en had nog wat routiniertruukjes in petto, poortte provecerend de scheidsrechter, maar bleef kaartloos. Dacht wat later de bal bij de zijlijn rustig aan te nemen, bracht de bal onder de controle, deed een klein stapje nog naar achter, bal superieur aan de voet en bleek toen 10 centimeter achter de lijn te staan. Dat zag er niet zo superieur uit, maar weer een paar seconden tijd gerekt....
Kortom, met hard werken en wat kunst en vliegwerk hielden we het op 2-2. Loon naar werken. Al met al mochten we niet ontevreden zijn al had de pot wat meer gevuld kunnen worden via de scheids. En Kees.........die gaat voorlopig door het leven als Kees Pingel.
Terug in Pernis was het eerste wat we zagen de in het verband zittende opgestoken duim van Arno. Goed gedaan jongens!
Wim
