Het blijft maar lente. Ook deze zaterdag weer 17 graden. Vier afzeggingen, Jaap, Andre, Leon en Bert.
De rest, Peter, Cor, Kees, Jan, Martin, Wim, Adrie, Bas, Xander, Greg, Ruud, Sander, Rob, Arno en Dick, was er wel.
Al vroeg in de competitie een sleutelduel. Zouden wij de aansluiting met de rest van de afdeling kunnen houden? Bij verlies zou de achterstand 6 punten worden, Bij winst zouden we gelijk komen met Zuiderpark. Jan zag de belangrijkheid van dit duel in en vroeg voor de wedstrijd even de aandacht. Hiervoor ging hij ook nog op de bank staan om nog meer indruk te maken. Heeft hij niet nodig. In een vurige speech onderstreepte hij de belangrijkheid van dit duel. Als stimulans zou bij winst de champagne knallen en anders zouden we het met oliebollen moeten doen. We name dat maar ter kennisgeving aan, maar het belang van het duel zagen we wel in.
Cor was zowiezo gemotiveerd want een van de tegenstanders was een goeie kennis van hem, jong nog, maar wel gevaarlijk volgens Cor.
In de wedstrijd bleek al gauw dat we aardig aan elkaar gewaagd waren. Onder het toeziend oog van Leen den Arend, die niet ver van het Zuiderpark woont, deinde het spel wat heen en weer met kansen en kansjes aan beide kanten. Jammer genoeg speelden wij net iets te slordig waardoor de opbouw te vaak vroeg vast liep. Zuiderpark was wat nauwkeuriger en kwam met een afstandsschot over Peter heen op 1-0. In die fase redde Peter nog een paar keer fraai maar het werd toch 2-0 door, het moet gezegd, een mooie aanval van Zuiderpark. Voor ons was het vervelend dat Ruud intussen met een blessure naar de kant moest. Zo dik zitten we ook niet in onze aanvallers.
Toch kregen we best mogelijkheden en uiteindelijk was het Xander die na een snelle aanval van ons doorbrak en de 2-1 maakte.
Dat kwam mooi uit. Jammer dat er af en toe wat irritatie in de wedstrijd sloop en de sfeer wat minder gemoedelijk werd. Vooral Xander bleek de gebeten hond bij de tegenpartij, waarschijnlijk omdat hij de gevaarlijkste was.
Na de rust begonnen we nog wat slordig maar gaandeweg waren wij het die de betere kansen kregen. Er kwam steeds meer ruimte voor ons en daar weten we vaak wel raad mee. Het was meer dan verdiend dat Xander uit een echte K3 aanval de 2-2 maakt. Oom A3 speelde vader Bas aan die met een splijtende pass zoon Xander diep stuurde die de keeper omspeelde en 2-2 scoorde. Zuiderpark werd niet echt gevaarlijk meer. Onze verdediging had het goed onder controle. Tussendoor bleef Martin na een door hem weggekopte bal roerloos op de grond liggen. Vorige week nog een bal boven op zijn keel en wat nu? Het bleek dat hij de bal niet met het voorhoofd, zoals hem toch ooit 100 meter verderop bij Zwart-Wit ’28 geleerd moest zijn, had weggekopt, maar dat met zijn oog had gedaan. Tja..... Gelukkig viel het mee.
Wel werd het allemaal nog wat onvriendelijker. Teveel liet de scheids overtredinkies van Zuiderpark gaan, onder het mom van balbezit, wat niet in ons voordeel was. Kansen kregen we nog wel, zoals Greg die zichzelf schitterend vrijspeelde, de bal langs de keeper werkte maar helaas net naast.
In de slotfase soleerde Xander op snelheid door de verdediging van Zuiderpark, werd van achteren aangetikt waarop hij zich verontwaardigd omdraaide. De scheids floot niet en sommige tegenspelers vonden het nodig Xander nogeens uit te kafferen en uiteindelijk maakte er eentje bij de zijlijn nog een stupide tackle die Xander gelukkig grotendeels wist te ontwijken. Niet gek toch dat er door ons heftig werd gereageerd? In het tumult floot de scheids maar af, mompelend dat 2-2 een prima uitslag was. Zeven minuten te vroeg en dat prima gold zeker niet voor ons.
Teleurstellend dat de wedstrijd zo eindigde, omdat het voetballend van ons in de tweede helft niet onaardig was en wij de beste kansen op de winnende treffer kregen, maar ook omdat het, zelfs in de veteranencompetitie, niet altijd lukt een wedstrijd normaal uit te spelen.
In de kleedkamer had Jan het resultaat gewogen en bevonden dat champagne onterecht zou zijn en het meer op oliebollen leek. Uit zijn tas diepte hij zowaar een zak oliebollen op, compleet met poeder! Dit was echt een mooie afsluiter. Het had nog mooier kunnen zijn want Jan haalde ook een fles champagne uit de tas. Maar daar bleef de kurk dus op.
Wim
