De eerste competitiewedstrijd tegen Poortugaal , de tegenstander in de beker van de vorige week. Kansloos verloren met 5-2 en bijzonder slecht gespeeld. Deze dag derhalve een kans op revanche.
Nieuwe tactiek ( waar we niet over uitweiden , de andere tegenstanders volgen de site op de voet met de moderne communicatiemiddelen ) , nieuw elan , een op scherp gezette groep. Het moet gezegd de uitvoering was zeer verassend. Vanaf de eerste minuut dicteren we het spel. Zeer verzorgd voetbal gekoppeld aan de nodige vechtlust. De coaches zaten voor het eerst te genieten van onze jongens. Al snel volgden de nodige kansen. Gestuurd door de middenvelders wisten de spitsen Patrick en Marc gevaar te stichten voor de vijandelijke goal. Helaas stond het vizier nog niet op scherp. Een voetbalwet is dan dat de goals aan de andere kant vallen . Het woord onverdiend wordt dan gebezigd . Dat was het ook . Aan de andere kant moet je dan toch kijken naar de oorzaken.Balverlies kan wanneer je durft te voetballen maar dan……….Juist , de omschakeling , rekening houden met , hoofd omhoog en de counter eruit halen. Op die momenten staan we nog te slapen. Zo ook nu. De eerste tegengoal ontstaat door een vrij eenvoudige diepe bal op onze rechterflank , verdedigbaar , we lopen achter de man met de bal aan , er volgt geen sliding en wel een goal. De tweede situatie identiek, bal deze keer door de midden , Mike komt uit de goal en veegt de tegenstander mee met zijn indrukwekkende torso. Donkerrood , alhoewel de scheids er zeer lang over doet om tot die conclusie te komen. Niets op af te dingen. Gelukkig hebben we 2 keepers , een echte student moet terecht weleens leren gedurende de week en kan dan niet trainen , staat koud in de goal en moet reageren op de vrije trap , mist nog wat scherpte en we staan met 2-0 achter. We krijgen toch wel vaak goals tegen uit vrije trappen . De muur staat niet goed . Heren keeperstrainers graag de nodige aandacht daarvoor !!!
Tsjaaa, daar zit je dan op een stoel uit de kantine in het gras. Spelen we eindelijk naar behoren en dan dit.
Gelukkig hebben we niet te klagen over supporters , die houden de moed er in , dank voor het bezoek , bij deze.
Uiteraard zetten we de boel om en gaan een op een spelen achterin. Marco is het slachtoffer en wordt gewisseld, sorry jongen sorry mama ( was aanwezig ) , bedank Mike maar.
Dan de veerkracht. Onvoorstelbaar maar we blijven het spel dicteren en sturen Poortugaal van het kastje naar de muur. De trainer van de tegenstander staat schreeuwend langs de lijn. Is ten einde raad , staat met 2-0 voor , maar voelt de dreiging. En terecht . We blijven kansrijk. En we scoren volkomen terecht. Marc profiteert van zijn snelheid en we denken te gaan rusten met een 1-2 achterstand. Dan missen we weer de schepte . Op die momenten moet meer een over mijn lijk mentaliteit heersen. Gevolg is toch weer de 3-1.
In de rust hebben we de jongens per direct een groot compliment gegeven voor het vertoonde spel. We waren echt de betere ploeg , zelfs met 10 man. In zo’n 2e helft kan nog van alles gebeuren wanneer je in jezelf gelooft .
En dat doen we. De tweede helft zijn we fenomenaal aan het voetballen. De ene na de andere combinatie , kans op kans. Marc scoort maar de grens heeft buitenspel gezien. Poortugaal komt een keer voor onze goal en het is 4-1.
Dan ben je geneigd om de handdoek in de ring te gooien , zo zonde van het vertoonde spel. Het verbaasde ons wel een beetje . Onze jongens blijven in zichzelf geloven en blijven goed verzorgd voetballen . De koppies gaan niet hangen . Strijdlust. Dat hebben ze en dat geeft de doorslag. Wanneer je beide zaken weet te koppelen dan ontstaat een winnaarsmentaliteit.
Fijn om een echte linkspoot in de ploeg te hebben. Heer van Kampen gooit de bal genadeloos in de zestien en onze aanvoerder werkt de bal achter de keeper, 4-2.
Compliment aan Kevin , toont zich een echte aanvoerder door altijd positief te blijven coachen , we hebben ons niet vergist in onze keuze. Poortugaal komt niet meer voor onze goal. Guy en Marnic en later de andere Verschoor spelen met het overtal aan aanvallers. Ook daar geeft strijdlust de doorslag.
Niet veel later stort Kawoesh ter aarde. Zijn arm weer uit de kom. Wij bezorgd maar Marc is net door hem gelanceerd en heeft maar een doel voor ogen. De 3-4 . Ik weet niet of het mag maar ik stond al bij Kawoesh toen ik uit mijn ooghoek Marc zag scoren. Afijn , zijn arm wisten we weer in elkaar te draaien en hij dacht dat de 5-2 was gevallen. Je was toch niet aan je hoofd geraakt ? Wel de echte Kawoesh gezien vandaag . Het moet gezegd , alle weken hiervoor waren we niet echt tevreden over zijn optreden maar wanneer hij kan brengen wat hij vandaag liet zien dan is hij van grote waarde voor het team.
En een team was het vandaag. Dat bleek wel toen 4-4 viel. Wederom een actie van Marc , hands in de zestien. Kevin die scoort vanaf 11 meter , naar eigen zeggen op weg was naar mij ( ik stond achter Marien en durfde niet te kijken , lafaard ) maar direct van mij terug moest in de organisatie want ik gunde ze de overwinning nog……………………..maar dan het laatste fluitsignaal en de ontlading. Als team bij elkaar op het veld , allen belangrijk , ook de gewisselde spelers en reserve Erik , Eric , Erick ? , die ziek was geweest en ook last had van zijn lies. Een groot compliment jongens voor de teamspirit en het vertoonde spel. Wanneer we dat nou eens vast kunnen houden dan wordt het nog een leuk seizoen.Zelf was ik kapot. Alsof ik de marathon had gelopen. Even thuis gevraagd of ik nog een biertje mocht gaan drinken met de jongens om hun prestatie te vieren. Dus Mike , de brug hoefde niet open te staan want ik had toestemming !! Jullie hebben Kevin , Marien en mij een leuk weekend bezorgd.
Ruud Liebeek
