Een bijzondere dag. Met slechts 1 afzegging was er een grote groep spelers beschikbaar. Liefst 19 man had zich om 13.45 uur op de Madroel verzameld.
Alleen Sander van Dijk was er niet , maar daarentegen deed Ruud Liebeek weer eens mee. Ruud, sinds dit seizoen trainer/coach van A1, kan vrijwel nooit meespelen daar A1 net als wij meestal om 14.30 speelt. Nu A1 deze morgen afgelast was zag Ruud z’n kans schoon.
Het mooie was dat we vrijwel compleet op de foto konden met onze nieuwe tenues. Twee fotografes liefst wilden de oude mannen vereeuwigen. Ineke (Koert) en clubfotografe Ineke (van Aalst) wisten de groep op de doellijn te krijgen . Bij de eerste Ineke leek het toestel wat te haperen, wat tot onrust in de groep leidde. Een aantal wat op de eerste rij gehurkt zat voelde de gewrichten al protesteren en voorzag al problemen bij het overeind komen. Het liep allemaal goed af. Benieuwd naar het resultaat.
Zonder Martin en Leon, die op het laatste moment toch teveel last van blessures bleken te hebben, en Dick die als scheidrechter ging fungeren, bleven er 16 spelers over. Voor de volledigheid: In de basis Peter, Cor, Jaap, Jan, Arno, Kees, Adrie, Bas, Wim, Ruud N en Xander. Beginnend op de bank: Greg, André, Ruud L, Rob en Bert.
De wedstrijd begon goed voor ons. HBSS leek een ploeg waar we misschien wel van konden winnen. Al snel kregen we kansen vooral via Xander en Ruud N. Alles stak aardig in elkaar. De verdediging had het onder controle, en het middenveld slaagde er goed in leuke aanvallen op te zetten, met vooral Bas in vorm. De zon scheen door de wolken en het wachten was op ons eerste doelpunt. Lang hoefden we niet te wachten. Aanval via Ruud N naar Bas, die 2 tegenstanders uitspeelde en de bal op Xander schoof die hem slechts in het lege doel hoefde te tikken. Bedankt pa. Hoe makkelijk zag dit er allemaal uit. Het smaakte naar meer. Onder het goedkeurend oog van scheids Dick, die stage moet hebben gelopen bij Sjaak Olierook, want met de handen op de rug sloeg hij het soeverein vanaf de middenstip allemaal gade, bleven wij de betere ploeg en het wachten was op het tweede doelpunt. Dat kwam, maar niet voor ons. Met lange stappen beende een tegenstander door ons middenveld, leek door Jaap gemakkelijk gestuit te kunnen worden, maar mocht tot ieders verrassing met bal en al rechtdoor lopen en scoren. De bal bleek recht door de benen van Jaap te zijn gegaan, die later schuldbewust aankondigde voortaan een lange rok te gaan dragen. Een dompertje, maar niet meer dan dat. Wij bleven vrolijk aanvallen en kansen creëren maar..... de doelpunten bleven uit. De mooiste kansen bleken niet aan ons besteed. Ruud N was de meest ongelukkige op dat vlak. Zo werd het rust met slechts 1-1 op het scorebord.
In de rust nog wat wissels, Wim en Bas waren al eerder naar de kant gegaan zodat Greg en André al mee konden doen en nu werden Xander, Kees en Jan vervangen door Bert, Rob en Ruud L. Die in de eerste helft al angstig naar de hemel zat te kijken. “Als ik er in kom zal het wel gaan regenen!” Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest, maar in dit geval werd het een soort self fulfilling profhecy. Uit de kleedkamer komend bleek een behoorlijke regenwolk zich boven ons complex leeg te storten.
De wedstrijd ging door zoals we de eerste helft geeindigd waren. HBSS drong wel wat meer aan, maar wij kregen toch wel de betere kansen. Uiteindelijk was het een afstandsschot van Adrie wat de ban brak. Vanaf zo’n 20 meter schoot hij de bal rechts in de benedenhoek. De zon brak weer even door. Ook nu kregen we goede kansen. Ruud N had de 3-1 op z’n schoen. Op een meter of 5, 6 van het doel leek hij de hoek uit te kunnen kiezen. Vooral rechts gaapte een groot gat. Te makkelijk? Op het laatste moment schoof Ruud de bal links....naast. Een wolk schoof weer voor de zon. Ruud L leek een fout van de keeper, die de bal los liet, af te straffen maar werd door de keeper teruggetrokken. Penalty! Dacht iedereen. Behalve onze scheids die gelijk zijn leermeester van veraf de zaak als onschuldig beoordeelde of het waarschijnlijk nog te vroeg vond voor de beslissing.
En toen werd het opeens 2-2. Op onze klassieke wijze klapte onze buitenspelval niet dicht en niet veel later werd het zelfs 2-3 door een zondagsschot van de tegenstander. Onverwachts liepen we achter de feiten aan maar helemaal weg was de hoop op een goed resultaat nog niet. Niet veel later werd Ruud L, die het strafschop gebied in dribbelde, gevloerd. Net buiten de 16 volgens HBSS, maar onze scheids zag het scherper, ondanks dat de dader demonstratief net buiten de 16 bleef zitten. Net er binnen, besliste onze ref, dus strafschop. Ruud L wilde het karwei zelf afmaken en nam plaats achter de bal en met hem als erkend strafschoppenspecialist rekenden wij al op de 3-3. Te vroeg gejuicht, want de keeper stopte de bal. Had ie wel gezeten als Ruud geen trainer was van A1? Van de regen in de drup...... Het zat echt niet mee vandaag. Nog erger werd het toen HBSS 2-4 maakte. Hoeveel pech kan je hebben met zoveel kansen voor.
Het slotoffensiefje kwam nog wel en André maakte met een strakke schuiver in de linkerhoek vanaf de 16 meter ook nog de 3-4 maar daar bleef het bij.
Een zeer teleurstellend resultaat gezien het verloop van de wedstrijd waarin we toch echt de betere ploeg waren. 7 of 8-4 zou een meer dan terechte eindstand zijn geweest.
De druiven waren zuur, in de kleedkamer droop de teleurstelling er vanaf en er klonken zelfs wat verwijten over en weer. En tot overmaat van ramp was de krat binnen een mum van tijd leeg. Dat krijg je als haast iedereen er is.
Wim
