25 Januari wachtte de uitwedstrijd tegen CVV-Mercurius. Het is al meer beschreven, maar bij CVV zie je de vergane glorie in optima forma. Elke keer als je daar komt ziet er het havelozer uit.
Een hoofdveld met een grote tribune die al jaren geen onderhoud meer heeft gehad, weinig mensen aanwezig, zelfs in eerste instantie niemand aanwezig om je te ontvangen en als de wedstrijd op het hoofdveld op dat moment in een vechtpartij ontaard dan is het troosteloze beeld compleet. Dat ze volgend jaar gaan fuseren met DEH- Musschen is ook niet onlogisch. In dezelfde teneur kan de wedstrijd worden beschreven maar dan zouden we onszelf en de tegenstander wat te kort doen. Niet dat het een hoogstaande wedstrijd was, maar er waren genoeg momenten waarop je kon genieten van mooie maar ook knullige momenten.
We waren vandaag met 14 man: Peter, Kees, Martin, Jan, Arno, Wim, Adrie, gastspeler Marcel den Uijl, Ton, Frank, Greg, Jaap, Dick en Bert.
Cor, nog geblesseerd, kwam ons moreel ondersteunen, samen met broer Edwin.
De eerste kansen waren voor ons, beter gezegd, Frank. Mooie voorzetten van Ton vanaf rechts werden helaas net niet benut. Gaandeweg kwamen de CVV-Mercurianen beter in hun spel en bleek ook waarom zij 2e staan, en wij wat lager. Hun snelle spitsen zorgden steeds meer voor gevaar en Peter had al gauw het nodige te doen met spelers die alleen op hem af gingen. Maar hij hield voorlopig nog stand. Halverweg de 1e helft kwam CVV-M op rechts door, een lange voorzet volgde naar de tweede paal waar een CVV-Mercuriaan de bal aannam en achter Peter werkte. Maar gelukkig stond Bert al te wapperen voor buitenspel toen de voorzet onderweg was.
De scheids floot en wees .......naar het midden. 1-0. Wij protesteerden en wezen hem op Bert die nog steeds met de vlag omhoog stond. De scheids leek wakker te worden en liep richting Bert, hoorde halverwege een CVV-M’er roepen dat het geen buitenspel was en liep weer naar het midden. Nog maar eens verteld dat onze vlagger al direct bij de voorzet vlagde en nu liep de scheids toch helemaal naar Bert. Hoop vervulde onze harten. Er leek wat overleg gaande, de scheids keerde om en wees toch naar het midden. Volgens hem werd de bal bij de voorzet naar achteren gespeeld........! Toch knap hoe iemand dat toch weet te verzinnen terwijl hij zelf op het moment van de voorzet zo’n beetje op de middencirkel stond. Daar sta je dan weer met je goeie gedrag op een zaterdagmiddag op het 2e veld aan de Dorpsweg en voel je je weer ouderwets bij de neus genomen (gen.... staat zo lomp) door een heuse thuisfluiter, zoals er wekelijks op de amateurvelden rondlopen. Het grote probleem is dat het vooral in uitwedstrijden gebeurt, daar waar bij ons thuis volstrekt eerlijk en naar geweten de fluiten worden gehanteerd....... Niet voor niets was onze enige uitoverwinning bij Hermandad, waar een scheids floot die alleen, ten onrechte, kritiek kreeg van z’n eigen clubmensen.
Op de 2-0 was weinig af te dingen. Onze laatste man werd keurig uitgekapt en de voorzet werd genadeloos ingeschoten.
Onze kansen waren na het goede begin zeer schaars geworden en de tegenstander wist steeds meer gebruik te maken van hun snelheid. Dat het 2-0 bij de rust was was eigenlijk nieteens zo slecht.
Theetijd. Gemor en zoeken naar redenen waarom we het niet goed deden. Hunnie kaatsten en liepen gelijk weer door en wij konden niet volgen. Wij kaatsten niet en liepen ook niet door. En nog wat redenen maar een oplossing kon niet worden aangedragen. Onze hoop werd gevestigd op Jaap die na de rust zou invallen.
We begonnen weer aardig en Jaap bleek een vesterking te zijn. Ton, Marcel, Jaap en Frank kwamen regelmatig gevaarlijk door en het was Marcel die vanaf de zijlijn een schitterende voorzet gaf die door Jaap even fraai werd ingekopt. CVV-M was even van slag. Wij roken een kans en niet veel later was het 2-2 toen de verdediging en keeper van CVV-M klungelden en Jaap met gevaar voor lijf en leden de bal net voor de keeper kon wegtikken naar Frank die vrijstaand de hoek kon uitkiezen. Het duurde even voordat Jaap onder de keeper vandaan kon worden uitgegraven, maar de vreugde over de goal deed de pijn snel vergeten.
CVV-M herpakte zich en kreeg ook een paar aardige kansen, maar gelukkig voor ons liep het vaak goed af. Een keer werd zelfs 7 meter voor ons lege doel naast geschoten! Toch viel de 3-2, het kon haast niet uitblijven.
Kort daarop leken wij de 3-3 te scoren. Bij een aanval van ons kwamen Frank en Jaap vlak voor het doel in een klutskans terecht. De bal leek door Frank te kunnen worden ingeschoten toen een tegenstander hands riep. Direct volgde van ver een fluitje. Weg kans. Hands was het zeker niet en weer voelden wij aan onze neus.
Jaap, hij toch weer, onze oudste veteraan sinds kort zestig!!!!!, scoorde bijna met een mooie boogbal schuin van rechts. De bal verdween over de keeper, die was toch gauw 2 meter lang, richting verre hoek maar schampte helaas slechts de paal.
CVV-M scoorde daarna 4-2 en de strijd was beslist. Wij probeerden het wel maar kregen het te druk met scheids en tegenstander. Bert, de eerlijkste vlagger van gewest 2 kan niet tegen onrecht, kreeg het letterlijk aan de (vlagge)stok met een treitercvvmercuriaantje en de vechtende partijen moesten gauw uit elkaar worden gehaald. Jaja, ook gij Brutus?
De wedstrijd eindigde in 4-2. Op zich niet onterecht al hebben we de kans op een beter resultaat misschien in het begin al laten liggen.
Wim
